Για ένα ταξίδι στα φώτα της επόμενης πόλης που σε περιμένουν, της επόμενης βραδιάς που θα περάσεις, ακόμα και για της επόμενης γωνίας που θα στρίψεις, για τα πράμματα που δεν έχεις ξαναδεί, δεν έχεις ξαναζήσει, ένας ύμνος που τιμάει πλέον και αυτά υπάρχει και όχι μόνο τα παλιά τα ξεχασμένα, τα σκιερά... Με αυτά και με αυτά η φαντασιοπληξία σας, φεύγει για λίγο, με μια σκοτείνη και χειμωνιάτικη φωτογραφία αλλά με διάθεση για φωτείνες εμπείριες και ποιος ξέρει κατω από κάνα βότσαλο, παρέα με κάναν αστερία, δίπλα από την πανσέληνο, μπορεί να την συναντήσετε αν δεν είστε ήδη μαζί της
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
