Για ένα ταξίδι

Για ένα ταξίδι στα φώτα της επόμενης πόλης που σε περιμένουν, της επόμενης βραδιάς που θα περάσεις, ακόμα και για της επόμενης γωνίας που θα στρίψεις, για τα πράμματα που δεν έχεις ξαναδεί, δεν έχεις ξαναζήσει, ένας ύμνος που τιμάει πλέον και αυτά υπάρχει και όχι μόνο τα παλιά τα ξεχασμένα, τα σκιερά... Με αυτά και με αυτά η φαντασιοπληξία σας, φεύγει για λίγο, με μια σκοτείνη και χειμωνιάτικη φωτογραφία αλλά με διάθεση για φωτείνες εμπείριες και ποιος ξέρει κατω από κάνα βότσαλο, παρέα με κάναν αστερία, δίπλα από την πανσέληνο, μπορεί να την συναντήσετε αν δεν είστε ήδη μαζί της

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Λάθος

Καλή παρέα, αλκόολ, δίψα για γνώση, καλοπέραση εις βάρος κανενός. Ποια είναι τα κριτήρια που πρέπει να τήρει ένας αληθινός φίλος;
Αυτή είναι μια φωτογραφία που είναι τραβηγμένη σε μια περιοχή, κοντά εκεί που ζω τώρα, προβληματισμένη, ζωντανή, που διατηρεί τον παλμό, που την διακατέχει αρκετές δεκαετίες τώρα, που μέχρι να σβήσει μια φλόγα ανάβει κι άλλη, όπως και ο φίλος μου, που το ίδιο και παρόμοιο πράγμα κάνει, που από τον ένα προβληματισμό πάει στον άλλον και ως τότε έχει βρει την λύση για τον προηγούμενο και δίνει κίνητρο σε όσους τον περιβάλλουν. Ίσως το κίνητρο πρέπει να το αρπάζουμε για να κινούμαστε και να διατηρούμαστε ζωντανοί για να διατηρούμε και τις περιοχές που ζούμε ζωντανές.

Καμμία διαφορά

Κι όμως, ήταν τότε που το έβλεπα μπροστά στα μάτια μου διαφορά γενεών, όμως το ίδιο χαλαροί και οι δύο, το ίδιο έχουν βάλει τα καλά τους για την απογευματινή τους βόλτα, το ίδιο εξαρτημένοι από την ζωή. Το ζήτημα είναι οτί είναι και οι δύο σε μια ηλικία διαφορετική αλλά παρόμοια, εξαρτώνται από κάτι και οι δυο και συνήθως από τους αλλους, το ζήτημα είναι μέσα απο εμάς να δώσουμε και στους δύο επιλογές με τον δικό μας τρόπο, να ζήσουν το τώρα τους και όχι το αύριο ευτυχισμένοι για τους επόμενους και για τους ίδιους.

Κοίτα ψηλά

Και εγώ αυτό έκανα, εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή που περιβαλλόμουν από τσιμεντένιους τοίχους. Και αυτό κάνω και σε κάθε πρόβλημα αντιμετωπίζω, και όχι δεν κοιτάω ψηλά για να ελπίσω σε κάτι, δεν ελπίζω σε τίποτα. Κοιτάω ψηλά γιατί εμείς οι άνθρωποι το ξεχνάμε και κοιτάμε μόνο κάτω και μπροστά μας καμμιά φορά. Εκείνη την στιγμή λοιπόν που κοίταξα ψηλά αντίκρυσα αυτό.

Πέρα από τα σύνορα

Ήμουν όντως εκεί, πέρα από τα σύνορα που μας 'μάθαν, πέρα από την φαντασία μου και ότι είχα δεί, ωστόσο ήξερα γιατί ήμουν εκεί και το μέρος μου ήταν οικίο. Έτσι καθώς άραζα σε κάποια βεράντα γύρισα να κοιτάξω κάτω τι υπήρχε και τότε την είδα να έχει ξαπλώσει καθώς ήταν η ώρα που άραζε κάτω από τον ήλιο. Ξέρω πως λεγόταν η χώρα που ήμουν, μα αυτό που είδα δεν χώραγε μέσα σε σύνορα.

Ονειροβασία;

Κάτέβαινα το δρόμο προς την θάλασσα, είδα να μαζεύονται, να παθιάζονται για την νίκη, να σχεδιάζουν στρατηγικές, κι όλα αυτά ένα μεσημέρι του καλοκαιριού σε μια παραλία από ανθρώπους που ζούνε και αυτοί στην ίδια πόλη με μένα, έβγαλα την κάμερα μου, το απαθανάτησα, και έφυγα...